Homeopathie is een geneeskunde waarbij het zelf herstellend vermogen van het lichaam geprikkeld en geactiveerd wordt. Het principe van homeopathische geneeskunde is dat iemand van een aandoening of ziekte kan worden genezen, door het toedienen van een homeopathisch geneesmiddel, dat bij een gezond mens dezelfde symptomen oproept als de betreffende aandoening of ziekte.
Homeopathische geneesmiddelen zijn mild, veilig en onschadelijk voor lever en nieren. Ze vormen geen belasting voor het milieu en worden niet op dieren getest. De homeopathie is daarmee een zeer duurzame en natuurlijke therapievorm, die goed is voor mens, dier en milieu.
Videopagina met educatieve video's over de werking van homeopathie
Samuel Hahnemann: Het gelijke met het gelijkende genezen
De grondlegger van de homeopathie is de Duitse arts en scheikundige Samuel Friedrich Christian Hahnemann (1755-1843). Hij introduceerde voor het eerst de naam ‘homeopathie’, afgeleid van de Griekse woorden ‘homoios’ (gelijksoortig) en ‘pathos’ (lijden). In 1796 formuleerde hij het gelijksoortigheidsprincipe, ook wel de similiawet genoemd. Dit principe houdt in dat iemand kan worden geholpen door het toedienen van een zeer kleine hoeveelheid stof die bij een gezond mens dezelfde symptomen oproept. Hoe dat kan?
Uit hedendaags celonderzoek aan de Universiteit van Utrecht* is gebleken dat een kleine dosis van een giftige stof het zelfherstellend vermogen van de cel (stimulering van verschillende specifieke hersteleiwitten) kan verhogen. Uit dat onderzoek bleek dat hoe meer die kleine dosis van de gebruikte stof op de oorspronkelijke stof lijkt die schade aan de cel had aangebracht, hoe duidelijker dit effect was. Bij een kleine dosis van een heel andere giftige stof dan de oorspronkelijke stof die was uitgetest, trad dit effect niet op. We kunnen dus stellen dat in hedendaags wetenschappelijk fundamenteel onderzoek het similiaprincipe, zoals door Hahnemann geformuleerd, op celniveau is aangetoond.
* R. Van Wijk en F.A.C. Wiegant. ‘Postconditioning hormesis and the homeopathic similia principle: molecular aspects’. In: Human and Experimental Toxicology (2010).
Hahnemann is dusl de grondlegger van de homeopathie zoals wij die nu kennen. De , oorsprong van de homeopathische gedachte gaat echter veel verder terug. De Griekse arts en natuurfilosoof Empedokles, die leefde in de vijfde eeuw voor Christus, was al bekend met de similiawet. De Griekse geleerde Hippocrates (460-359 voor Christus) gebruikte ook het gelijksoortigheidsprincipe: ‘similia similibus curentur’. Hippocrates is de grondlegger van de hedendaagse artsenij en nog steeds leggen alle artsen ter wereld een eed af gebaseerd op zijn uitgangspunten. De Zwitserse arts-alchemist Paracelsus (1493-1541) onderkende eveneens het fenomeen dat verschijnselen door een vergiftiging met een kleine hoeveelheid van het gelijke vergif konden verdwijnen. Paracelsus gebruikte zijn verworven kennis door mineralen en plantenextracten in de dagelijkse praktijk toe te passen.
Homeopathische geneesmiddelen
Het basismateriaal van homeopathische geneesmiddelen kan bestaan uit planten of stoffen die een chemische, minerale of dierlijke oorsprong hebben. De mogelijke werkzaamheid van de middelen is uitsluitend getest op mensen, niet op dieren. Meestal kunnen homeopathische geneesmiddelen naast andere, reguliere geneesmiddelen gebruikt worden. Doe dit echter altijd in overleg met de arts die de medicijnen heeft voorgeschreven. Het is belangrijk dat je met je arts of klassiek homeopaat spreekt over je zorgprogramma en medicijngebruik, waardoor de behandelaar volledig op de hoogte is.
Bereiding van homeopathische geneesmiddelen
Uit het basismateriaal (van plantaardige, dierlijke of minerale oorsprong) wordt eerst een oertinctuur bereid. Deze wordt vervolgens gepotentieerd, dat wil zeggen: volgens een bepaalde methode verdund en geschud. Potentiëren gebeurt in stappen van 1 op 10 (D-potenties), 1 op 100 (C- of K-potenties) of 1 op 50.000 (LM- of Q-potenties). Achter de Latijnse naam van het geneesmiddel staat de verdunning, bijvoorbeeld Arnica D3.
Homeopathische geneesmiddelen worden in druppel-, korrel- of tabletvorm gegeven. Melksuikerkorrels (granuli) of melksuikertabletten worden daartoe in de gepotentieerde, geneeskrachtige vloeistof gedrenkt. Homeopathische druppels bevatten 50% alcohol en zijn minder geschikt voor inname door kinderen.
Houdbaarheid homeopathische geneesmiddelen
Afhankelijk van de potenties geldt een houdbaarheidsperiode van vijf jaar tot vrijwel onbeperkt. De bijsluiter of de toelichting van je homeopathisch behandelaar geeft hierover duidelijkheid.
Geregistreerde geneesmiddelen
Voor alle medicijnen in Nederland geldt een strenge selectie voordat zij mogen worden verkocht. Dit geldt ook voor homeopathische geneesmiddelen. Op de websites van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) en het Agentschap CBG en Neprofarm staan de lijsten van geregistreerde homeopathische geneesmiddelen vermeld.
